Τεχνικά θέματα - Bάση πληροφοριών, Προβλημάτων, Μετατροπών και Βελτιώσεων > Εκτός δρόμου οδήγηση

"Μην μου κλείνεις το δρόμο..."

(1/1)

NickSi:
Δεν είναι λίγες οι φορές που ο... τετρακίνητος εξερευνητής θα βρεί το δρόμο μπροστά του κλειστό.
Βράχια, δέντρα, ανεμομαζώματα χιονιού, μιά κατολίσθηση, ενα νεροφάγωμα, αφήνουνε λίγο ή καθόλου διαθέσιμο χώρο. Αν δεν υπάρχει άλλη λύση, ανεβαίνεις στην πλαγιά και περνάς από εκεί. Τις περισσότερες όμως φορές κάτι μπορεί να γίνει. Με κάποιο τρόπο μπορεί να απαληφθεί η δυσκολία.

Ενας βράχος στη μέση του δρόμου δεν είναι πάντα μιά εύκολη υπόθεση. Κάποιες φορές αρκεί ένα προσεκτικό σπρώξιμο του βράχου για να ανοίξει ο δρόμος.Οταν όμως η μάζα της... πέτρας είναι σημαντική κάτι τέτοιο είναι δύσκολο. Αν δεν υπάρχει ειδικός επί τον ανατινάξεων στην παρέα, καλό θα είναι να αναζητηθούν άλλες λύσεις. Η πιό διαδεδομένη είναι να γεμίσει με χώμα η απόσταση από το βράχο μέχρι το πρανές του δρόμου και να περάσουν τα αυτοκίνητα πάνω από την «χωμάτινη» αυτή γέφυρα.

Οταν ο δρόμος έχει κλείσει από κατολίσθηση η μόνη ουσιαστικά λύση είναι να μειωθεί η πλευρική κλίση του αναχώματος με σκάψιμο. Οι πλευρές του σκαμένου πρέπει να είναι το δυνατόν κάθετες για να διατηρούν το αυτοκίνητο στη πορεία που θέλουμε. Πιό δύσκολη κατάσταση είναι τα ανεμομαζώματα του χιονιού , μιά αντίστοιχη σε υφή κατάσταση με την κατολίσθηση. Αν το χιόνι είναι παγωμένο και δεν μπορεί να σκαφτεί, τα πραγματα δυσκολεύουν. Το πιό δύσκολο είναι να μαντέψεις τί υπάρχει κάτω από το στιβαγμένο χιόνι ή καλύτερα αν υπάρχει κάτι από κάτω. Πολλές φορές ο αέρας στιβάζει το χιόνι στο κενό και η διάβαση γίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνη. Καλό είναι να αποφεύγετε τέτοιες καταστάσεις.

Αν ο δρόμος κλείνει από έναν κορμό τα πράγματα είναι αρκετά πιό εύκολα. Στις περισσότερες περιπτώσεις ένα δέντρο που πέφτει είναι άρρωστο, με ελάχιστα κλαδιά και σαθρό κορμό. Ενα τράβηγμα με τον ιμάντα αρκεί να απελευθερώσει τον δρόμο. Προσοχή χρειάζεται μην σπάσει ο κορμός και τραυματίσει κάποιον. Αν το δέντρο είναι υγιές και έχει πέσει από τον αέρα ή το χιόνι χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια. Αν κόψουμε το δέντρο στη μέση, το κάτω του κομάτι φεύγει συνήθως στην πλαγιά και μένει χώρος να περάσουν τα αυτοκίνητα. Αν δεν λειτουργήσει και αυτό, τότε το μόνο που μένει είναι το... αναγκάσουμε εμείς να πέσει στην πλαγιά. Καλύτερος τρόπος με τον γρύλο που σηκώνει το δέντρο και το αναγκάζει να σπάσει από το βάρος του. Δημιουργούμε ενα κόψιμο στο δέντρο, αρκετά βαθύ. Στη συνέχεια βάζουμε ακριβώς κάτω από το κόψιμο έναν καλό γρύλο. Σηκώνοντας αυξάνουμε την τομή, αλλά και την κλίση του δέντρου προς την πλαγιά. Οταν σπάσει εντελώς, το πιθανότερο είναι να φύγει το μισό, αφήνωντας το δρόμο ελεύθερο. Πάντα όμως πρέπει να μένουμε μακριά από τον κορμό για να μην μας χτυπήσει όταν σπάσει.


Oι δυσκολίες και πως τις ξεπερνάμε...

Έστω ότι τήρησες όλους τους κανόνες της... εμπλοκής.
Έστω ότι έχεις το καλύτερο εκτός δρόμου όχημα στα χέρια σου.
Έστω ότι έχεις εμπειρία και απόλυτη γνώση του αντικειμένου.
Μπορεί κάτι από αυτά να εγγυηθεί ότι δεν θα βρεθείς σε δύσκολη θέση; Και βέβαια όχι, μια και η εμπειρία δίνει αυτοπεποίθηση, η οποία οδηγεί σε υπέρβαση των ορίων και στις περισσότερες των περιπτώσεων σε δύσκολες καταστάσεις πολύ πιο κοντά στα όρια της... καταστροφής.
Το βασικό ζητούμενο είναι να μην κινδυνέψουν άνθρωποι.
Και από εκεί και πέρα να μην γίνουν ζημιές στα αυτοκίνητα ή στην έσχατη περίπτωση αυτές να περιοριστούν στο ελάχιστο δυνατό. Πώς; Αυτό πρόκειται να αναλύσουν οι επόμενες παράγραφοι, όσο πιο απλά γίνεται.


Α. Το τράβηγμα, ιμάντες και τροχαλίες.

Κόλλημα. Μια κατάσταση την οποία είναι δύσκολο να μην βιώσει ένας «τετρακίνητος». Μια υπερεκτίμηση, μια στιγμιαία αφηρημάδα, ένας δισταγμός, ένας λάθος χειρισμός και η ακινητοποίηση είναι γεγονός. Τι κάνουμε; Οι κινήσεις είναι απλές, τυποποιημένες και εύκολο να απομνημονευθούν.

Όταν το κόλλημα γίνει σε επίπεδο έδαφος , σε λάσπη, άμμο, χιόνι ή χαλίκι, τα πράγματα είναι σχετικά απλά. Συνήθως αρκεί ένας ιμάντας και ένα ακόμη αυτοκίνητο. Αν η κοιλιά του ακινητοποιημένου οχήματος δεν έχει ακουμπήσει το έδαφος, αφήνουμε τον ιμάντα να τεντώσει αργά και μετά πατάμε όλο το γκάζι, τραβώντας το ακινητοποιημένο αυτοκίνητο. Καλό είναι να έχουν εμπλακεί πριν το κεντρικό και τα μπλοκέ διαφορικά, ενώ η επιλογή των αργών σχέσεων είναι επιβεβλημένη. Πολλές φορές η διαδικασία αυτή βυθίζει ακόμη περισσότερο το κολλημένο αυτοκίνητο. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται από τον οδηγό του ακινητοποιημένου οχήματος μετά ακριβώς το ξεκόλλημα, καθώς ο χαλαρός ιμάντας μπορεί να μπλεχτεί στους τροχούς. Καλό είναι κατά το τράβηγμα να μην υπάρχουν άτομα κοντά στα δύο αυτοκίνητα , μια και οι ιμάντες είναι γεροί, αλλά όχι άθραυστοι. Αν σπάσει κάποιος ιμάντας μπορεί να τραυματίσει όποιον κάθεται κοντά. Για προληπτικούς λόγους καλό θα είναι να τοποθετούμε πάνω στους ιμάντες έναν άλλο ιμάντα ή μία κουβέρτα που θα περιορίσει το τίναγμά τους όταν και εάν σπάσουν. Το τράβηγμα με ιμάντα ταλαιπωρεί ιδιαίτερα τα ημιαξόνια του αυτοκινήτου που τραβά.

Τα πράγματα δυσκολεύουν όταν το αυτοκίνητο έχει ακουμπήσει κάτω με την κοιλιά. Τότε η δύναμη που χρειάζεται για να το τραβήξουμε είναι πολύ μεγαλύτερη, λόγω της τριβής. Αν δεν υπάρχει τίποτε παραπάνω από ένα σετ με ιμάντες, η λύση είναι μία: τράβηγμα με φόρα. Δεν περιμένουμε να τεντώσει αργά ο ιμάντας, αλλά επιταχύνουμε βίαια, με στόχο να εκτονωθεί όσο περισσότερη δυνατόν κινητική ενέργεια με μιάς. Το σύστημα αυτό επιβαρύνει αρκετά τα αυτοκίνητα και πρέπει να εφαρμόζεται αν δεν υπάρχει άλλη λύση. Ο οδηγός του οχήματος που τραβά πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση, αφού αν ο ιμάντας σπάσει το αυτοκίνητο ξεχύνεται απότομα εμπρός. Σε περίπτωση που το ένα όχημα δεν αρκεί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και δεύτερο, με την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει συντονισμός και απόλυτη συνεργασία ανάμεσα στους δύο οδηγούς που τραβούν.

Αυτά όταν ο εξοπλισμός είναι περιορισμένος. Την καλύτερη λύση δίνει συνήθως ο «εργάτης», το βίντσι. Η ισχύς τους δεν είναι υπερβολική, αλλά η μικρή ταχύτητα με την οποία λειτουργούν, αυξάνει τη δύναμη με την οποία έλκουν. Πέρα από αυτό υπάρχει και το κόλπο με τις τροχαλίες, που μάθαμε από τη φυσική του γυμνασίου: κάθε τροχαλία διπλασιάζει την δύναμη του εργάτη! Έτσι με ένα σετ τροχαλιών, μπορεί να φτάσουμε σε δυνάμεις ικανές να ξεκολλήσουν ακόμη και το πιο βαρύ αυτοκίνητο. Το πρόβλημα είναι ότι οι εργάτες είναι συνήθως ηλεκτρικοί, γεγονός που τους κάνει να χάνουν μέρος της δύναμής τους όταν ανέβει η θερμοκρασία στον κινητήρα τους. Μια μικρή ανάπαυλα αρκεί τις περισσότερες φορές για να επανέλθουν στα φυσιολογικά, πριν η ζημιά γίνει μόνιμη. Μιά καλή δύναμη ισχύος για έναν εργάτη είναι από 5.000 εως και 15.000 λίβρες (λόγω αμερικανικής... καταγωγής οι εργάτες κατηγοριοποιούνται με βάση τις λίβρες). Υπάρχουν και μεγαλύτεροι, με απαγορευτικό όμως βάρος για τα κοινά 4x4. Το ιδανικό είναι ένας υδραυλικός εργάτης, που συνδυάζει το μικρότερο βάρος με ισχύ που μπορεί να φτάσει αυτή του κινητήρα του αυτοκινήτου. Είναι όμως αρκετά πιο ακριβός και δύσκολος στην εγκατάσταση.

Πώς χρησιμοποιούμε τον εργάτη; Ο συνδυασμός εργάτη, τροχαλίας και ναυτικού κλειδιού είναι η ιδανική λύση. Κάποιες φορές είναι απαραίτητος και ο ιμάντας . Φροντίζουμε να στηρίζουμε το γάντζο του εργάτη σε κάποιο από τους κρίκους του αυτοκινήτου που είναι σχεδιασμένος για μεγάλη δύναμη. Θέλει προσοχή καθώς δεν είναι κατάλληλοι όλοι οι γάντζοι ρυμούλκησης που διαθέτει ένα αυτοκίνητο.

Για τη στήριξη της τροχαλίας, αν χρειάζεται, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας ιμάντας ο οποίος θα... αγκαλιάσει ένα δέντρο ή ένα βράχο πριν εξαρτηθεί πάνω του με τη βοήθεια ενός ναυτικού κλειδιού η τροχαλία. Η δεύτερη τροχαλία δένεται πάνω στο αυτοκίνητο που διαθέτει τον εργάτη, η επόμενη στο δέντρο κ.ο.κ. Υπάρχουν στο εμπόριο τροχαλίες ειδικές για χρήση με εργάτη, που ανοίγουν για να περάσει το συρματόσχοινο. Απαραίτητο είναι όσοι χρησιμοποιούν τον εργάτη να φορούν γάντια κι γυαλιά , αφού το συρματόσχοινο μπορεί να έχει ξέφτια και να μας κόψει και πολλές φορές μικροκοψίματα στην δομή του εκτοξεύουν ρινίσματα, επικίνδυνα για τα μάτια.

Πάντα τραβάμε σε ευθεία γραμμή , τόσο με τον εργάτη, όσο και με τον ιμάντα. Εάν δεν υπάρχει ο χώρος να τοποθετηθεί το αυτοκίνητο που θα τραβήξει, ο ιμάντας και η τροχαλία δίνουν τη λύση: στερεώνουμε τον ιμάντα σε ένα δέντρο που βρίσκεται στην ευθεία του κολλημένου αυτοκινήτου και δένουμε την τροχαλία πάνω του. Από εκεί και πέρα ο ιμάντας έλξης ή το συρματόσχοινο μπορούν να ξεκινήσουν από οποιοδήποτε σημείο και γωνία, μια και διαμέσου της τροχαλίας φτάνει σε ευθεία γραμμή στο κολλημένο αυτοκίνητο. Οι γωνίες της τεθλασμένης γραμμής που μπορεί να ακολουθήσει το συρματόσχοινο δεν έχουν κανένα περιορισμό, πέρα από το μήκος του συρματόσχοινου. Αν έχουμε αρκετό, μπορούμε να σχηματίσουμε ολόκληρη διαδρομή που θα οδηγήσει το κολλημένο αυτοκίνητο με ασφάλεια στο σταθερό, επίπεδο έδαφος. Προσοχή χρειάζεται στο ξετύλιγμα του συρματόσχοινου: το τελευταίο επίπεδο του συρματόσχοινου πρέπει να παραμένει τυλιγμένο στο τύμπανο.

Σε κάποιες περιπτώσεις είναι αναγκαίο το κολλημένο αυτοκίνητο να δεθεί και από τις δύο μεριές, εμπρός και πίσω , για να ελέγχεται καλύτερα η κίνηση του και η διαδρομή που θα ακολουθήσει. Αυτή είναι η πρακτική όταν τα αυτοκίνητα πρέπει να περάσουν ένα ορμητικό ποτάμι, για να αποφύγουμε να παρασυρθεί το αυτοκίνητο από το ρεύμα του νερού. Μια τέτοια προσπάθεια θέλει άψογο συντονισμό ανάμεσα στους 3 οδηγούς και όσους βοηθούν τη προσπάθεια.

Αν δεν υπάρχει σε ικανοποιητική απόσταση κάποιο δέντρο ή κάποιος βράχος από τον οποίο μπορούμε να εξαρτήσουμε ιμάντες και τροχαλίες, δεν χάθηκε ο κόσμος. Υπάρχουν πολλές λύσεις. Η πιό απλή είναι να χώσει κάποιος μία ρεζέρβα μερικούς πόντους κάτω από το έδαφος και να εξαρτήσει από εκεί τα παρελκόμενα. Στο εμπόριο υπάρχουν ειδικοί πολλαπλοί πάσσαλοι , συνδεδεμένοι με συρματόσκοινο, ικανοί να αντέξουν το βάρος ενός μεγάλου τετρακίνητου. Μιά καλή λύση είναι μία άγκυρα από μικρό σκάφος ή ένα μικρό αλέτρι. Αν τίποτε από τα παραπάνω δεν είναι διαθέσιμο, ένας κορμός θαμμένος στο έδαφος μπορεί να βοηθήσει.

Β. Ο γρύλος, το σκάψιμο και οι σκάρες.

Πολλές φορές δεν είναι εύκολο να μας βοηθήσει κάποιο άλλο αυτοκίνητο ή έχουμε κάνει την αποκοτιά να ξεκινήσουμε μόνοι μια δύσκολη διαδρομή. Τι γίνεται όταν διαπιστώσουμε ότι το ταξίδι μας τελείωσε με το αυτοκίνητο να... αρνείται να προχωρήσει, χωμένο μέχρι τα μαρσπιέ στο σαθρό έδαφος; Εάν το όχημα μας είναι καλά εξοπλισμένο δεν υπάρχει ουσιαστικά πρόβλημα. Πέρα από τις λύσει με τη χρήση εργάτη, που αναφέραμε πιο πάνω, υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία μπορούμε να κάνουμε. Αρκεί να διαθέτουμε έναν καλό γρύλο, κατά προτίμηση high lift jack , ένα φτυάρι και προαιρετικά σκάρες εδάφους .

Σπουδαίο ρόλο παίζει η στήριξη του γρύλου , τόσο στο αυτοκίνητο, όσο και στο έδαφος. Όσον αφορά το αυτοκίνητο, πρέπει να ελέγξουμε πριν την εξόρμηση αν υπάρχει συμβατότητα ανάμεσα στο αυτοκίνητο και το γρύλο. Για το έδαφος είναι χρήσιμο να υπάρχει ένα μεγάλο σε επιφάνεια υπόβαθρο , μεταλλικό ή ξύλινο, που θα ασκήσει τη δύναμη σε μεγαλύτερη επιφάνεια, μειώνοντας την πίεση, άρα και την πιθανότητα να βουλιάξει ο γρύλος στη λάσπη.

Πριν ξεκινήσουμε το σήκωμα του αυτοκινήτου, είναι καλό να τοποθετήσουμε τις σκάρες εδάφους , ξύλα ή πέτρες δίπλα στους τροχούς του αυτοκινήτου, για να μπορούμε να τα τοποθετήσουμε γοργά κάτω από αυτούς. Αρχίζουμε να σηκώνουμε, μέχρι να σηκωθεί η κοιλιά του αυτοκινήτου από το έδαφος. Αν αυτό δεν είναι δυνατό, σηκώνουμε, «τακάρουμε» το αυτοκίνητο, βάζουμε μιά πέτρα ή έναν τάκο κάτω από το γρύλο και ξανασηκώνουμε. Όταν σηκωθεί η κοιλιά, γεμίζουμε με πέτρες ή ξύλα τις λακκούβες κάτω από του τροχούς που έχουν δημιουργηθεί ή τις καλύπτουμε με τις σχάρες. Επαναλαμβάνουμε και στον άλλο άξονα και έχουμε το αυτοκίνητο σε σημείο να ξεκινήσει. Πολλές φορές είναι απαραίτητο να επαναληφθεί το σήκωμα πολλές φορές μέχρι να βγει το αυτοκίνητο από το σαθρό έδαφος.

Αν δεν υπάρχει γρύλος στο αυτοκίνητο, μπορεί να αντικατασταθεί η χρήση του με το σκάψιμο , το οποίο βέβαια είναι πολύ πιό κοπιαστικό και δύσκολο. Αρχίζουμε το σκάψιμο από τα πλευρά του αυτοκινήτου , απομακρύνοντας όσο το δυνατόν πιό μακριά όσο χώμα ή χιόνι βγάζουμε. Σιγά σιγά μπορούμε να απομακρύνουμε ένα στρώμα χώματος το οποίο θα αφήσει την κοιλιά του οχήματος ελεύθερη. Απομακρύνουμε μέρος από το χώμα εμπρός από τους τροχούς και προσπαθούμε να ξεκινήσουμε το αυτοκίνητο. Και εδώ μπορεί να χρειαστεί να εφαρμοστεί η μέθοδος πολλές φορές πριν ξεκολήσει οριστικά το αυτοκίνητο. Σωτήρια λύση μπορεί να είναι τα πατάκια του αυτοκινήτου, τα οποία μπορούν να προσφέρουν την ελάχιστη εκείνη πρόσφυση που χρειάζεται για να ξεκολήσει το αυτοκίνητο, αν τα τοποθετήσουμε κάτω από τους τροχούς. Το ίδιο και κλαδιά με πυκνό φύλωμα.

Γ. Μεγάλες πλευρικές κλίσεις.

Όσο κι αν θέλουμε να τις αποφύγουμε, κάποιες φορές οι μεγάλες πλευρικές κλίσεις είναι ένα αναγκαίο κακό με το οποίο πρέπει να μάθει να ζει ο λάτρης της εκτός δρόμου κίνησης. Κλασική περίπτωση είναι ο δρόμος που έχει κλίση από κατολισθήσεις ή ανεμομαζώματα του χιονιού. Πολλές φορές η κλίση αυτών των εμποδίων είναι μεγαλύτερη και από αυτή την ίδια την πλαγιά. Όταν η επιστροφή δεν είναι δυνατή π.χ. γιατί το τελευταίο πέρασμα ήταν πολύ δύσκολο ή έγινε δύσκολο από τα πολλά αυτοκίνητα, η διάβαση της μεγάλης κλίσης είναι μονόδρομος.

Τι κάνουμε στις περιπτώσεις αυτές; Πρώτα από όλα απαλλάσσουμε το αυτοκίνητο από όλα τα περιττά βάρη, ιδίως εκείνα που είναι τοποθετημένα ψηλά. Είναι κανόνας ότι σε έντονες πλευρικές κλίσεις μέσα στο αυτοκίνητο επιβαίνει μόνο ο οδηγός . Δημιουργούμε στο πέρασμα δύο αυλάκια, σε πλάτος αντίστοιχο του μετατροχίου, για να συγκρατήσουν όσο το δυνατόν το αυτοκίνητο σε μία προδιαγεγραμμένη πορεία. Σκάβουμε όσο είναι δυνατόν, με στόχο να μειώσουμε την κλίση.

Το βασικό στάδιο είναι αυτό του δεσίματος του αυτοκινήτου . Το σημείο αγκύρωσης πρέπει να βρίσκεται πάνω στην ευθεία που περνά από το κέντρο της διαδρομής και είναι κάθετη σε αυτή. Πρέπει να απέχει όσο το δυνατόν περισσότερο, για να είναι όσο πιό κοντά στην ευθεία γραμμή το τόξο που θα διαγράψει το αυτοκίνητο. Η αγκύρωση μπορεί να γίνει είτε σε ένα δέντρο, είτε με κάποιο τρόπο από αυτούς που αναφέρονται στην παράγραφο «Το τράβηγμα, ιμάντες και τροχαλίες». Αν χρησιμοποιηθεί αυτοκίνητο, αυτό πρέπει να τοποθετηθεί κάθετα στο άλλο αυτοκίνητο και να έχει, αν είναι δυνατόν, μεγαλύτερη μάζα από το όχημα που περνά το εμπόδιο. Πάνω στο αυτοκίνητο ο ιμάντας πρέπει να στερεωθεί σε ένα σημείο που να βρίσκεται ψηλά και κοντά στη μέση του διαμήκη άξονα. Αν δεν υπάρχουν ράγες οροφής, καλύτερη λύση είναι η μεσαία κολώνα ( b-pilar ) του αυτοκινήτου. Είναι βασικό να μην αγκαλιάζει ο ιμάντας αντικείμενα τα οποία και μπορεί να σπάσουν αν χρειαστεί να συγκρατήσει το αυτοκίνητο. Το πέρασμα πρέπει να γίνει με πολύ μικρή ταχύτητα και μπλοκαρισμένα όλα τα μπλοκέ διαφορικά. Κάποια άτομα κρεμασμένα στο εξωτερικό του αυτοκινήτου, από την πάνω μεριά της κλίσης, βοηθούν να διατηρηθεί η ισορροπία. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται τη στιγμή που θα αρχίσει να γλιστρά το αυτοκίνητο. Αν αρχίσει να γλιστρά το πίσω μέρος στρέφουμε το τιμόνι στην κατηφόρα να εξισορροπήσουμε την τάση. Αν αρχίσει να γλιστρά το εμπρός, στρίβουμε προς της ανηφόρα, όσο πιο απαλά γίνεται για να μην μειώσουμε και άλλο την πρόσφυση. Είναι καλό ο οδηγός να μην φορά τη ζώνη ασφαλείας για να μπορεί να απομακρυνθεί εύκολα από το αυτοκίνητο αν η κατάσταση γίνει επικίνδυνη. Το στρώσιμο κλαριών και άλλων μαλακών υλικών στη μεριά που μπορεί να τουμπάρει το αυτοκίνητο, μειώνει τη ζημιά αν το κακό συμβεί.

Δ. Εργαλεία και λύσεις ανάγκης.

"Μαγκάιβερ στη θέση του Μαγκάιβερ".
Κάποιες φορές ακόμη και το πιο περίεργο υλικό μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμο. Σίγουρα δεν πρέπει να κάνεις το αυτοκίνητό σου αποθήκη υλικών. Κάποια όμως πράγματα είναι απαραίτητα: λίγο σύρμα , σχοινί , σπάγκος , μια υφασματοταινία , ένα κομμάτι φύλλο πλαστικό , διάφανο κατά προτίμηση, μιά ισχυρή ακρυλική κόλλα δύο συστατικών, σωλήνα μήκους ενός τουλάχιστον μέτρου και σεβαστή ποσότητα καλωδίο .

Κανόνες δεν υπάρχουν. Ένα καλό brain storming της ομάδας με όλα τα υλικά αραδιασμένα σε έναν μουσαμά, ίσως βοηθήσει να ξεπεραστεί ακόμη και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Στην αγορά κυκλοφορούν οδηγοί επιβίωσης με καλύτερους αυτούς της SAS, που μπορούν να δώσουν λύση κάθε στιγμή.

Βασική αρχή: οι σινεφίλ είναι οι καλύτεροι βοηθοί στην αναζήτηση τέτοιων λύσεων. Όλο και σε κάποια ταινία θα έχει αντιμετωπιστεί με επιτυχία το ίδιο πρόβλημα.

Εργαλεία μπορούν να γίνουν ένα κλαδί , μιά πέτρα, ένα κομάτι πλαστικό . Συνθέτοντας ένα φτιάρι , εναν μοχλό, έναν λοστό, μία πρόχειρη σχεδία.
Δύο κλαδιά και μία μπλούζα μπορούν να φτιάξουν ένα πρόχειρο φορείο για παράδειγμα. Απλά αφήστε την φαντασία σας να δουλέψει.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων