Θέμα: ΑΝΕΚΔΟΤΑ !!!!!!!!!

[Teo]

Μια γυναίκα τινάζοντας ένα χαλί από τον 15ο όροφο της πολυκατοικίας της, παρασύρθηκε από ένα ξαφνικό φύσημα του ανέμου και άρχισε να πέφτει.
Θεέ μου σκέφτεται, μην με αφήσεις να πεθάνω τόσο άδοξα. Πραγματικά στο 12ο όροφο στεκόταν κάποιος στο μπαλκόνι του και την πιάνει
στα χέρια του. Όπως τον κοίταζε κι αυτή έκπληκτη με την ξαφνική της τύχη, της λέει:
-Τον ρουφάς;
-Όχι, του φωνάζει εξαγριωμένη η καλή αυτή κυρία, οπότε κι αυτός την πετάει.
Την ξαναπιάνει όμως κάποιος στον 9ο όροφο. Την κοιτάει κι αυτός διερευνητικά και ρωτάει:
-Πηδιέσαι;
-Παλιοανώμαλε, φωνάζει η κυρία οπότε ξανααπογειώνεται. Ενώ πλησίαζε λοιπόν το μοιραίο και είχε απελπιστεί, κάποιος την πιάνει στον 5ο.
Την κοιτάει, αλλά πριν πει οτιδήποτε αρχίζει να φωνάζει αυτή:
-Πηδιέμαι, ρουφάω, τα κάνω όλα
-Παλιοπουτάνα, της λέει κι αυτός και την πετάει.....

[kostas katsenos]

Νεαρός κανει οτο-στοπ στον δρομο. σταματαεί μια νταλικά, ανοίγει η πόρτα,
που πας παλικαρι .... εμπα μεσα .
γκαζια ο νταλικιερης, πεταγεται μια αγελαδα στον δρομο που να προλαβει να
φρεναρει η νταλικα... γκαπ !!! στην μεση του δρομου η αγελαδα να ψυχοραγει.
κατεβαινει κατω το παλικαρι
- πω πω το ζωντανο, γρήγορα σε ενα κτηνιατρο να το γλιτωσουμε !!!!
κατεβαινει κατω και ο νταλικιερης με μια χραπαχρουπα μπαμ στο κεφαλι την
αγελαδα ...
- τι κανεις ρε θα το γλιτωναμε ρε το ζωο !!!!
- ε να μη τυραννιεται το ζωντανο !!!!!
ανεβαινουν πανω γκαζια παλι ο νταλικιερης. πιο κατω πεταγεται ενας γαιδαρος
φρενα... γκαπ στην μεση του δρομου ο γαιδαρος μισοζωντανος. το ιδιο σκηνικο
επαναλαμβανεται κατεβαινει κατω το παλικαρι γρηγορα στον γιατρο να το
γλιτωσουμε το ζωο, κατεβαινει κατω ο νταλικιερης με την καραμπινα , μπαμ
μπαμ να μην τυρρανιεται το ζωντανο ..
μερικα χιλιομετρα πιο κατω λαδια στον δρομο φευγει απο το δρομο η νταλικα
και καρφωνεται σε ενα στυλο. πεταγεται το παλικαρι απο την θεση του
συνοδηγου
φευγει απο το τζαμι και καρφωνεται πανω στην κολωνα. πεταγονται εξω εντερα,
στομαχια... εκει που παει να σηκωθει το παλικαρι βλεπει τον νταλικιερη να
κατεβαινει με την καραμπινα . σηκωνεται το παλικαρι μαζευει κοματια του
σηκωνει την μπλουζα του τα βαζει κατω από την μπλούζα του και λεει στον
νταλικιερη .
.
.
.
.
-πωπω τρακα .... καλα που δεν παθαμε τιποτα !!!!

[kostas katsenos]

 Κάποια μέρα, τρεις άντρες στεκόντουσαν στην ουρά μπροστά από το γραφείο του Αγ. Πέτρου. Ηταν μία ιδιαίτερα δύσκολη μέρα για τον Αγ. Πέτρο, μιας και τη συγκεκριμένη μέρα είχε πολύ δουλειά το "κατάστημα". Ετσι, στον πρώτο από τους τρεις ο οποίος φορούσε κουστούμι, ο Αγ. Πέτρος αναγκάστηκε να πει:

- Ξέρεις, ο παράδεισος κοντεύει να γεμίσει σήμερα, και μου ζητήθηκε να βάλω μέσα μόνο όσους είχαν φρικτό θάνατο. Για πές μου λοιπόν για το δικό σου.

Ο άντρας, παίρνει μία βαθειά ανάσα και αρχίζει να εξιστορεί...

- Για ένα χρονικό διάστημα, υποψιαζόμουν ότι η γυναίκα μου με απατούσε. Ετσι, μία μέρα αποφάσισα να γυρίσω νωρίτερα σπίτι για να την πιάσω στα πράσα. Μόλις έφτασα στο διαμέρισμά μου, στον 25ο όροφο, άρχισα να ψάνω το σπίτι, μιας και ήμουν σίγουρος ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει. Παρ'όλα αυτά σε καμία από τις συνηθισμένες κρυψώνες δεν βρήκα τίποτα. Τελικά βγήκα στο μπαλκόνι και όπως ήταν αναμενόμενο, είδα έναν άντρα κρεμασμένο από το κάγκελο να αιωρείται 25 ορόφους πάνω από τη γη. Χωρίς να το καλοσκεφτώ, και μέσα σε μεγάλο θυμό, άρχισα να τον χτυπάω με μανία, αλλά ο μπάσταρδος δεν έπεφτε με τίποτα. Ετσι, επέστρεψα στο διαμέρισμα και πήρα ένα σφυρί, με το οποίο άρχισα να του χτυπάω τα δάχτυλα. Σε κάποια στιγμή δεν άντεξε τον πόνο και έπεσε. Παρόλα αυτά, στάθηκε τυχερός γιατί έπεσε στους θάμνους και απλά ζαλίστηκε. Χωρίς να μπορώ πλέον να συγκρατήσω το θυμό μου, έτρεξα στην κουζίνα και άρπαξα το ψυγείο. Και έτσι όπως ήταν ζαλισμένος, του το πέταξα από τον 25ο όροφο στο κεφάλι, σκοτώνοντάς τον ακαριαία. Ολη αυτή η ένταση και ο θυμός με καταβάλλανε και εκείνη τη στιγμή έπαθα καρδιακή προσβολή και πέθανα εκεί στο μπαλκόνι.

- Χμ.. αρκετά άσχημη μέρα.. αρκετά φρικτός θάνατος, είπε ο Αγ. Πέτρος και τον άφησε να περάσει στον παράδεισο.

Ερχεται η σειρά του δεύτερου ο οποίος φοράει φόρμα γυμναστικής. Εν συντομία, ο Αγ. Πέτρος εξηγεί και σε αυτόν τις συνθήκες που επικρατούν και του ζητάει να του πει τη δικιά του ιστορία. Ετσι ο τύπος παίρνει και αυτός μια βαθειά ανάσα και αρχίζει...

- Ηταν μία πολύ παράξενη μέρα. Βλέπετε, έμενα στον 26ο όροφο μιας πολυκατοικίας και κάθε μέρα έβγαινα στο μπαλκόνι για γυμναστική. Εκείνη τη μέρα παραπάτησα και έπεσα από το μπαλκόνι. Για καλή μου τύχη, κατάφερα να πιαστώ από το κάγκελο του μπαλκονιού του απο κάτω ορόφου. Ηξερα ότι αν δεν ερχόταν κάποιος να με βοηθήσει, δεν θα άντεχα για πολύ. Σε κάποια στιγμή είδα έναν άντρα να τρέχει κατα πάνω μου και σκέφτηκα ότι ευτυχώς είχα σωθεί, μέχρι που ο άντρας άρχισε να με χτυπάει ανελέητα. Κρατήθηκα όσο καλύτερα μπορούσα, αλλά τότε μπήκε μέσα και γύρισε κρατώντας στα χέρια του ένα σφυρί με το οποίο άρχισε να μου χτυπάει τα δάχτυλα. Ο πόνος ήταν ανυπόφορος, έτσι άφησα τα χέρια μου. Για μιά φορά ακόμα στάθηκα τυχερός, και έπεσα στους θάμνους. Μόλις συνήλθα από την πτώση, πριν προλάβω να σκεφτώ τι ακριβώς είχε γίνει, ενα ψυγείο έπεσε από τον ουρανό πάνω μου και.. να μαι...

- Χμ, πολύ φρικτός ο θάνατός σου, του απαντάει ο Αγ. Πέτρος και χωρίς δεύτερη σκέψη τον βάζει μέσα στον παράδεισο.

Σε κάποια στιγμή έρχεται και ο τρίτος ο οποίος είναι εντελώς γυμνός. Ο Αγ. Πέτρος ζητάει και από αυτόν να του εξιστορίσει τον θάνατό του για τους προαναφερθείς λόγους. Και εκείνος του λέει...

- Δεν έιμαι σίγουρος.. το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι όμως είναι ότι κρύφτηκα στο ψυγείο...

[kostas katsenos]

  Ο λευκός ιεραπόστολος ζούσε ειρηνικά σε ένα αφρικάνικο χωριό εδώ κι ένα χρόνο περίπου. Μια μέρα ο αρχηγός του χωριού τον κάλεσε στη σκηνή του για να συζητήσουν για ένα μεγάλο πρόβλημα.

-Τι συμβαίνει αρχηγέ; ρώτησε ο ιεραπόστολος.

-Εσύ σε μεγκάλο μπελά! Χτες ανιψιά μου γκέννησε λευκό παιντί. Εσύ μόνος λευκός στο χωριό. Αποφασίσω αν εσύ ζήσεις.

Ο ιεραπόστολος κοίταξε πίσω από τον αρχηγό προς την πλαγιά του βουνού.

-Κοίταξε γέρο μου. Ξέρω ότι φαίνεται άσχημο. Αλλά είναι απλώς μια παραξενιά της φύσης. Λέγεται αλβινισμός. Η διαφορετικότητα δε σημαίνει τίποτε. Παντού υπάρχουν εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, κοίταξε εκείνο το κοπάδι με τα άσπρα πρόβατα που βόσκουν στο λόφο απέναντι.

-Τα βλέπω.

-Τότε θα πρόσεξες ότι στο κοπάδι υπάρχει κι ένα μαύρο πρόβατο. Είναι το μοναδικό μαύρο πρόβατο σε όλο το χωριό αρχηγέ.

-Εντάξει, εντάξει. Αν εσύ ντεν μιλήσεις, ντεν μιλήσω κι εγκώ, είπε χλωμιάζοντας ο αρχηγός.

[kostas katsenos]

  Είναι δύο εργάτες στην οικοδομή, και κοντεύουν να σχολάσουν. Σε μια στιγμή, γυρνάει ο ένας στον άλλο και του λέει:

- Καλά, δεν βλέπω την ώρα να τελειώσουμε απο εδώ.. θα πάω γρήγορα σπίτι, θα κατεβάσω το κιλοτάκι της γυναίκας μου..

- Οπα ρε.. τόσες κ@υλες έχεις;

- Οχι ρε.. με στενεύει λίγο..

[kostas katsenos]

Κάποτε ένα νιόπαντρο ζευγάρι, μετακομίζει σε ένα καινούριο σπίτι πάνω από τις γραμμές του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου. Αφού λοιπόν τακτοποιούνται, η γυναίκα συνειδητοποιεί ότι κάθε βράδυ, την ώρα που περνάει το τραίνο των 10, τα ρούχα στην ντουλάπα πέφτανε. Ετσι, την επόμενη κιόλας μέρα, παίρνει τηλέφωνο στον ξυλουργό και του λέει να έρθει να το κοιτάξει.

Το απογευματάκι, περνάει ο ξυλουργός από το σπίτι με τα σύνεργα. Αφού ρίχνει μια ματιά στην ντουλάπα, σκέφτεται ότι οι δονήσεις του τραίνου κουνάνε όλη την ντουλάπα και τα ρούχα πέφτουν. Ετσι, στηρίζει με βίδες την ντουλάπα στον τοίχο. Το ίδιο βράδυ, στις 10 η ώρα, περνάει το τραίνο και όπως ήταν αναμενόμενο, τα ρούχα ξαναπέφτουν. Εξαλλη η γυναίκα, ξαναπαίρνει τηλέφωνο τον ξυλουργό και του εξηγεί. Εκπληκτος αυτός της λέει ότι θα περάσει να δει τι άλλο μπορεί να κάνει. Ετσι την επόμενη μέρα, πηγαίνει πάλι, και στηρίζει την ντουλάπα με σκοινιά και ξύλα, και φεύγει σίγουρος πλέον ότι τα ρούχα είναι αδύνατον να πέσουν.

Παρόλα αυτά μόλις περνάει το τραίνο των 10 τα ρούχα ξαναπέφτουν. Εξοργισμένη η γυναίκα, ξαναπαίρνει τηλέφωνο τον ξυλουργό και του γνωστοποιεί την αποτυχία της μεθόδου του. Ετσι εκείνος αποφασίζει να πάει την ώρα που περνάει το τραίνο και να δει από κοντά τι ακριβώς συμβαίνει και τα ρούχα πέφτουν. Το ίδιο βράδυ λοιπόν κατά τις 9:30 και ενώ ο άντρας της τύπισσας έλειπε, ο ξυλουργός πηγαίνει σπίτι της και της λέει ότι θα μπει στην ντουλάπα για να δει τι ακριβώς συμβαίνει, πράγμα που γίνεται. Η γυναίκα, κλείνει την ντουλάπα και αφήνει τον ξυλουργό μέσα για να δει..

Εκείνη την στιγμή επιστρέφει σπίτι ο άντρας, και γεμάτος όρεξη φωνάζει στη γυναίκα του..

- Γυναίκα, ντύσου γρήγορα. Θα σε βγάλω έξω να φάμε και μετά θα πάμε σινεμά..

Ενθουσιασμένη η γυναίκα πηγαίνει στην τουαλέτα για να βαφτεί, ενώ ο άντρας πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα για να αλλάξει ρούχα. Οπως ανοίγει την ντουλάπα βλέπει τον ξυλουργό καθισμένο πίσω από τα ρούχα. Φανερά θυμωμένος ο άντρας τον ρωτάει με επιτακτική φωνή..

- Εσύ τι κάνεις εδώ;

και ο ξυλουργός...

- Αν σου πω ότι περιμένω το τραίνο των 10 θα με πιστέψεις;

[kostas katsenos]

        Ο Γεράσιμος και η Αμαλία είναι ενα ζευγάρι ηλικιωμένο που παντρεύτηκε πριν απο σαράντα χρόνια. Θέλησε λοιπόν να γιορτάσει την τεσσαρακοστή επέτειο του γάμου τους στο ίδιο ξενοδοχείο, στο ίδιο δωμάτιο,με τα ίδια ακριβώς έπιπλα που υπήρχαν και τότε,και να φάνε ακριβώς το ίδιο βασιλικό γεύμα που είχαν φάει πριν από σαράντα ολόκληρα χρόνια.

Πραγματικά πλήρωσαν κάτι παραπάνω για τις απαιτήσεις τους αυτές και όλα ήταν όπως έπρεπε.

Μπαίνουν λοιπόν στο δωμάτιο (η συγκίνηση ήταν μεγάλη), γδύνονται εντελώς, όπως και τότε, και κάθονται στο πολύ μεγάλο τραπέζι να φάνε ο ένας απέναντι από τον άλλον.

- Γεράσιμε, λέει η Αμαλία με τρεμάμενη φωνη, πες μου....πες μου δεν είναι συγκινιτικό, δεν είναι ανεπανάληπτο αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή; Σκέψου, πέρασαν σαράντα ολόκληρα χρόνια από εκείνη την πρώτη νύχτα του γάμου μας και βρισκόμαστε ακριβώς στο ίδιο δωμάτιο που ήμασταν και τότε με τα ίδια έπιπλα, το ίδιο κρεβάτι, γυμνοί και οι δύο όπως και τότε... Θεέ μου, πόσο μα πόσο ομορφα νιωθω... νιώθω ερωτευμένη όπως τότε, νιώθω τη ζεστασιά σου, την αγάπη σου... Ακόμα και τώρα, τόσα χρόνια μετά, νιώθω την κάψα μέσα μου... νιώθω τα στήθια μου να καίνε, Γεράσιμε, για σένα....

- Ελα, λέει ο Γεράσιμος, άσε τις μ@λακίες και βγάλε το βυζί σου από τη σούπα.

[Teo]

Κάποιος ταλαίπωρος γιάπις βρισκόταν στο πίσω κάθισμα της λιμουζίνας του όταν παρατήρησε 2 ανθρώπους να τρώνε χορτάρια στο χωράφι στο πλάι του δρόμου.
Λέει στον οδηγό να σταματήσει και βγαίνει να ψάξει το θέμα. Γιατί τρώτε έτσι το χορτάρι; ρωτάει τον ένα.
Ασε, είμαστε πολύ φτωχοί και δεν έχουμε λεφτά ούτε για να φάμε.
Α, τότε ελάτε μαζί μου.
Δεν μπορούμε καλέ μου άνθρωπε, έχω γυναίκα και δυο παιδιά
Φέρτους μαζί, φέρε και το φίλο σου που τρώει και αυτός εδώ.
Μα, έχω κι εγώ γυναίκα και έξι παιδια, λέει ο άλλος.
Φέρτους όλους μαζί.
Ανεβαίνουν όλοι στην λιμουζίνα λοιπόν, στριμώχτηκαν, αλλά τα κατάφεραν. Ο ένας λοιπόν από τους δύο, πολύ υποχρεωμένος αρχίζει, Είστε πολύ ευγενικός καλέ μου κύριε, δεν ξέρω πως να σας ευχαριστήσω που μας παίρνετε όλους μαζί.

Μην το σκέφτεσαι μωρέ, δεν κάνει τίποτα, έχουν φτάσει τα χορτάρια στον κήπο μου κοντά μισό μέτρο!

[kostas katsenos]

Mπαίνει ένας τύπος σε ένα καλό εστιατόριο και κάθεται στο μοναδικό ελεύθερο τραπέζι που υπάρχει.

Oπως πάει να απλώσει τα χέρια του στο τραπέζι, δίνει μια με τον αγκώνα του και πετάει κάτω το κουτάλι από το ωραία τακτοποιημένο σερβίτσιο. Αμέσως πετάγεται ένα γκαρσόνι και βγάζοντας από την τσέπη του ένα καθαρό κουτάλι το βάζει προσεκτικά στη θέση του στο σερβιτσιο. Ο τύπος τον κοιτάει όλος απορία και του λέει:

- Καλά δεν μου λές ρε φίλε, όλα τα γκαρσόνια κουβαλάτε κουτάλια στη τσέπη σας;

- Μάλιστα κύριε - απαντά το γκαρσόνι. Μετά από μια έρευνα που έκανε ένας ειδικός σύμβουλος που προσλάβαμε, απεδείχθει ότι 26,7 % των πελατών ρίχνουν το κουτάλι τους με τον αγκώνα τους. Ετσι κερδίζουμε σημαντικό χρόνο έχοντας πάντα ένα καθαρό κουτάλι στη τσέπη και μεγιστοποιείται η αποδοτικότητα της εργασίας.

Ο τύπος κουνάει το καφάλι του φανερά εντυπωσιασμένος. «Τι σου κάνει η επιστήμη σκέφτεται» και στη συνέχεια δίνει την παραγγελία του.

Αφού τρώει τα παραγματικώς πολύ ωραία εδέσματα του καταστήματος, τρώει το φρουτάκι του, πίνει το καφεδάκι του, στο τέλος φωνάζει και για τη λυπητερή. Οπως τον πλησιάζει το γκαρσόνι, βλέπει ένα σπάγγο που κρεμόταν από το άνοιγμα του παντελονιού του.

- Συγγνώμη φίλε που στο λέω, αλλά κρέμεται ένας σπάγγος από ?. Τα μαγαζιά σου.

- Το ξέρω κύριε - απαντά αμέσως το γκαρσόνι χωρίς να κοιτάξει καν μπροστά του. Ο ίδιος σύμβουλος μέτρησε ότι ο χρόνος που χρειάζεται για να πλύνουμε τα χέρια μας μετά που πηγαίνουμε στη τουαλέττα για κατούρημα, είναι πολύ σημαντικός και μειώνεται η αποδοτικότητα της εργασίας. Οπότε όλα τα γκαρσόνια έχουμε δέσει το πουλί μας με ένα σπάγγο και όταν πάμε στη τουαλέττα απλά τραβάμε το σπάγγο. Ετσι δεν πιάνουμε καθόλου το πουλί μας οπότε δεν χρειάζεται να πλύνουμε τα χέρια μας μετά. Εχει διαπιστωθεί ότι έτσι μεγαλώνει η αποδοτικότητα της εργασίας κατά 7,64%.

- Για σιγά άνθρωπέ μου - του λέει με απορία ο πελάτης. Και πως βάζετε το πουλί σας πάλι μέσα μετά, χωρίς να το πιάσετε;

- Δεν ξέρω τι κάνουν οι άλλοι κύριε - απαντά με φυσικό ύφος το γκαρσόνι. Εγώ πάντως χρησιμοποιώ το κουτάλι.

[kostas katsenos]

Ήταν κάποτε δύο καλοί φίλοι. Ο ένας ήταν μανιώδης κυνηγός, και ο άλλος είχε τρέλα με τα αγκίστρια, τις πετονιές και γενικά το ψάρεμα. Όπως κάθε σαββατοκύριακο, έτσι και αυτό χωρίστηκαν την Παρασκευή για να ασκήσει ο καθένας το χόμπι του.

Περνάει το Σαββατοκύριακο, και την Δευτέρα, μετά τη δουλειά, συναντιούνται κλασσικά στο γειτονικό καφενείο. Αφού φέρνει ο κυρ Φάνης τον Λουμίδη, έκαστος στο είδος του αρχίζει να εξιστορεί την Σαββατοκυριάτικη περιπέτειά του. Πρώτος ξεκινάει ο ψαράς...

- Που λές Ανδρέα μου, μου είχε λείψει πολύ το ψάρεμα με πετονιά, έτσι πήρα τη βάρκα και πήγα κοντά σε κάτι βράχους, για να κάνω καθετή. Καθώς λοιπόν ανέβαζα τα σπαράκια και τους καμπανάδες δύο δύο, αισθάνομαι μία τσιμπιά άλλο πράγμα. Δοκιμάζω να τραβήξω.. αδύνατον.. τράβαγε με τόση δύναμη, που η πετονιά μου έκοβε τα χέρια! Φόρεσα λοιπόν τα γάντια, σφήνωσα και τη βάρκα ανάμεσα σε δύο βράχους.. και αρχίζω να τραβάω την πετονιά... και βγάζω ρε πούστη μου... Μία τσιπούρα τεσσεράμισι μέτρα!!!

- Τι μου λές ρε Παναγή... λέει ο κυνηγός με έκφραση γεμάτη ενδιαφέρον. Εγώ που λές Παναγή μου, το Σάββατο το πρωί, είχα φορτωθεί με την επαναληπτική επ'ώμου, και έκοβα βόλτες στο δάσος. Σε κάποια στιγμή, βλέπω πίσω από ένα θάμνο, κάτι ογκώδες να κινείται. Συλλογίζομαι λοιπόν "Οπα, έπεσα σε αρκούδα" και χωρίς δεύτερη σκέψη, σηκώνω την επαναληπτική και ρίχνω 4 καλά κεντραρισμένες βολές. Φυσικό ήταν η αρκούδα να σωριαστεί στο χώμα αμέσως.

- Καλά μιλάμε έκανες καλή λεία Ανδρέα μου...

- Κάτσε ρε.. δεν σου τελείωσα την ιστορία, πηγαίνω που λες να δω πόσο μεγάλη αρκούδα χτύπησα.. και τα χάνω.. δεν είχα χτυπήσει την αρκούδα.. αλλά το δασοφύλακα. "Αμάν" σκέφτομαι "τώρα την έχω κάνει από κούπες αν με δούνε". Έτσι, ανοίγω μια γούβα εκεί δίπλα, και αρχίζω να τον θάβω. Πριν καταφέρω να καλύψω το χέρι του, σκάνε μύτη δύο καλόγριες που βολτάρανε στο δάσος. Έντρομος, προσπαθώ να κρυφτώ, αλλά ήταν ήδη αργά. Κοιτάω δεξιά, κοιτάω αριστερά.. κανένας.. σηκώνω την επαναληπτική, ΜΠΑΜ, ΜΠΑΜ, και τις καθαρίζω και τις δύο. Δεν μπορούσα να κάνω και αλλιώς, θα με βλέπανε. Έτσι, ανοίγω δύο γουβίτσες παραπέρα, και τις θάβω και αυτές. Πριν προλάβω να τελειώσω με τη δεύτερη, εμφανίζονται τρεις πρόσκοποι που κάνανε περιπολία. Και πάλι έντρομος, κοιτάω δεξιά.. κοιτάω αριστερά.. κανένας.. σηκώνω την επαναληπτική, ΜΠΑΜ, ΜΠΑΜ, ΜΠΑΜ, και τα δώσαν ψιλωμένα για τα κυπαρισσάκια. Δεν μπορούσα να κάνω και αλλιώς!.. Έτσι, και πάλι ανοίγω τρεις γούρνες παραπέρα, και αρχίζω να θάβω τους πρόσκοπους.. πριν προλάβω να θάψω τον τρίτο, έρχεται ένα λεωφορείο με τουρίστες...

Παρεμβάλλεται εκείνη τη στιγμή ο ψαράς..

- Και τους καθάρισες όλους ρε;

και ο κυνηγός...

- Αν δεν κόψεις 3 μέτρα από την τσιπούρα σου, θα τους αλλάξω την παναγία ρε κ@ριόλη!

[Teo]

Ψυχολογικο Τεστ

Φαντασου οτι εισαι μεσα σ ενα πυκνο δασος.Κατακοπος απο την πεζοπορια φτανεις σε μια καλυβα,μπαινεις και βλεπεις ενα τραπεζι κι απανω 5 διαφορετικα φρουτα:
Α. Ενα μηλο
Β. Μια μπανανα
Γ. Ενα αχλαδι
Δ.Ενα ροδακινο
Ε. Ενα πορτοκαλι

Ποιο φρουτο θα διαλεξεις;(μονο ενα)

Η επιλογη-σου λεει πολλα για το χαρακτηρα σου.

Για τις απαντησεις στο τεστ,κανε βουτιά
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*α.αν διαλεξες το μηλο
αυτο σημαινει οτι σού αρεσουν τα μηλα

β.αν διαλεξες την μπανανα
αυτο σημαινει οτι σού αρεσουν οι μπανανες

γ.αν διαλεξες το αχλαδι
αυτο σημανει οτι σού αρεσουν τα αχλαδια

δ.αν διαλεξες το ροδακινο
αυτο σημαινει οτι σού αρεσουν τα ροδακινα

ε.αν διαλεξες το πορτοκαλι
αυτο σημαινει οτι σού αρεσουν τα πορτοκαλια

και παω στοιχημα οτι αν με ειχες μπροστα σου θα μού εριχνες σφαλιαρα...αλλα πού να με βρεις που εχω παρει τους δρομους μπας και εντοπισω τον π*%^$  που μού εστειλε αυτο το τεστ....

[Teo]

Ξημερώματα Τρίτης και ενώ το αντρόγυνο κοιμάται χτυπάει το κουδούνι. Ξυπνάει ο άντρας, πηγαίνει στη πόρτα και βλέπει έναν άγνωστο.
- Τι θες άνθρωπέ μου τέτοια ώρα;
- Αν μπορείτε καλέ κύριε να κατέβετε να με σπρώξετε σας παρακαλώ;
- Είσαι με τα καλά σου βρε άνθρωπέ μου; Εγώ αύριο δουλεύω και θέλω να κοιμηθώ. ?ντε στην ευχή του Θεού μην έχουμε άλλα...
Πάει να κοιμηθεί και ξανά τα ίδια.
Του λέει λοιπόν η γυναίκα του:
- Βρε άντρα μου άντε να τον βοηθήσεις τον άνθρωπο. Δεν θυμάσαι τότε που είχαμε πάθει το ίδιο και μας βοήθησε εκείνος ο καλός άνθρωπος αλλιώς ακόμα εκεί θα ήμασταν!
- Ναι βρε γυναίκα έχεις δίκιο.
Βάζει μια φόρμα, πάει κάτω στο δρόμο και δεν βλέπει τίποτα. Βάζει μια φωνή λοιπόν:
- Κύριε, εσείς που θέλετε να σας σπρώξω, που στον διάολο είστε;
- Εδώ, εδώ πίσω στις κούνιες !!!

[kostas katsenos]

Κάποτε ξεναγούσαν ένα φοιτητή μηχανικό σε ένα μεγάλο εργοστάσιο που έφτιαχνε προϊόντα από Λατέξ.

Πρώτα του έδειξαν μια γραμμή που παρήγαγε λαστιχένιες πιπίλες για μπιμπερό. Οι πιπίλες βγαίνανε με μεγάλη ταχύτητα ενώ ακουγότανε ένας δυνατός επαναληπτικός θόρυβος "χιςςςς ποπ, χιςςςς ποπ?"

- Το "χιςςςς" είναι ο θόρυβος που κάνει όταν χύνεται το υγρό λάστιχο στο καλούπι, ενώ το "ποπ" είναι που βγαίνει μια βελόνα και κάνει την τρύπα της πιπίλας, εξήγησε ο μηχανικός που έκανε την ξενάγηση.

Αργότερα, η ξενάγηση συνεχίστηκε σε ένα άλλο τμήμα, παραγωγής προφυλακτικών. Εκεί μια άλλη μηχανή, έβγαζε με μεγάλη ταχύτητα προφυλακτικά και έκανε ένα δυνατό θόρυβο "χιςςςς χιςςςς χιςςςς χιςςςς ποπ?"

- Το "χιςςς" το καταλαβαίνω, απόρησε ο φοιτητής, αλλά τι είναι αυτό το "ποπ" που ακούγεται που και που;

- Είναι ακριβώς το ίδιο που γίνεται και στη μηχανή των μπιμπερό, απάντησε ο ξεναγός, κάθε τέταρτο προφυλακτικό βγαίνει μια βελόνα και του κάνει μια τρύπα.

- Αυτό όμως δεν μπορεί να είναι καλό για τις πωλήσεις των προφυλακτικών, παρατήρησε ο φοιτητής.

- Ναι αλλά είναι πολύ καλό για τις πωλήσεις των μπιμπερό !

[Teo]

η δασκάλα ρωτάει τα παιδιά:
"Παιδιά ποιο μέρος του σώματος του άνδρα όταν ερεθιστεί πολύ μεγαλώνει μέχρι και 10 φορές;"
Τότε σηκώνεται η Αννούλα και λέει: "Κυρία θα έπρεπε να ντρέπεστε!  Τι πράγματα είναι αυτά που λέτε σε μικρά παιδιά!  Θα το πω στους γονείς μου και στο διευθυντή και θα χάσετε τη δουλειά σας!".
Η δασκάλα την αγνοεί και ξανακάνει την ερώτηση. Σηκώνετε ο Τοτός και λέει: "Η κόρη του ματιού".
"Μπράβο Τοτέ",  λέει η δασκάλα και γυρνάει στην Αννούλα λέγοντάς της:
"Όσο για σένα έχω να σου πω 3 πράγματα:
Πρώτον έχεις πολύ βρώμικο μυαλό,
Δεύτερον είσαι αδιάβαστη, και
Τρίτον όταν μεγαλώσεις θα πάρεις μια πολύ μεγάλη απογοήτευση!!!"

[kostas katsenos]

 Μια μέρα πάει ένας γέρος στο παθολόγο του ΙΚΑ και του λέει:

- Γιατρέ μου δεν ξέρω τι με έχει πιάσει αλλά κλάνω συνέχεια. Κάθε μισό λεπτό. Ευτυχώς που ούτε δυνατές είναι για να ακούγονται ούτε και βρωμάνε. Αλλά δεν πάει άλλο έτσι, θα χεστώ καμιά φορά. Κάνε κάτι σε παρακαλώ.

Ο γιατρός αφού τον παρακολούθησε με προσοχή και τον εξέτασε του δίνει μια συνταγή και του λέει:

- Σου έγραψα κάτι χαπάκια. Θα παίρνεις ένα πριν τα γεύματα και μετά από μια βδομάδα θα έλθεις να σε ξαναδώ.

Πράγματι ο γέρος αγόρασε τα χαπάκια και τα έπαιρνε τακτικά πριν τα γεύματα ακολουθώντας τις συμβουλές του γιατρού. Μετά μια βδομάδα, να σου τον πάλι στο ΙΚΑ στην ουρά για τον παθολόγο.

- Γιατρέ μου τα πήρα τα χαπάκια όπως μου είπες, του λέει, αλλά το κλάσιμο, κλάσιμο. Καμιά βελτίωση. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τώρα βρωμάνε και απαίσια. Όσο περνάει ο καιρός τόσο ζέχνουνε στη κυριολεξία!

- Πολύ ωραία ! του λέει ο γιατρός, το πρόβλημα της όσφρησης το λύσαμε. Πάμε για την ακοή τώρα